6. «آیا من حقّ ندارم همان کاری را که کوزه‌گر با گِل می‌کند با شما قوم اسرائیل بکنم؟ شما در دست من مثل گِل در دست کوزه‌گر هستید.
7. هرگاه بگویم که می‌خواهم ملّتی یا مملکتی را از ریشه برکَنم یا خورد کنم،
8. امّا اگر آن ملّت از شرارت خود دست بردارند من از مجازات آنها صرف‌نظر خواهم کرد.
9. به همان نحو اگر بگویم که من ملّتی یا مملکتی را به وجود می‌آورم و تقویت می‌کنم،
10. امّا اگر آن ملّت از اطاعت من سر باز زند و مرتکب شرارت شود، آنگاه از آنچه می‌خواستم بکنم، منصرف خواهم شد.
11. پس، اکنون به مردم یهودا و اورشلیم بگو که من درصدد تنبیه آنها هستم. به آنها بگو از زندگی گناه‌آلود خود دست بردارند و راه و رفتار خود را عوض کنند.
12. آنها در جواب خواهند گفت: 'نه، چرا چنین کنیم؟ ما همه به سرسختی و شرارت ادامه می‌دهیم.'»
13. خداوند می‌گوید:«از تمام ملّتها بپرسید که آیا چنین چیزی قبلاً واقع شده است.قوم اسرائیل مرتکب کار وحشتناکی شده است.
14. آیا کوههای سنگی لبنان بی‌برف می‌ماند،و جویبارهای کوهستانی آن خشک می‌شوند؟
15. با وجود این، قوم من مرا فراموش کردهو در حضور بُتها بُخور می‌سوزاند.از راهی که باید بروند منحرف شده‌اند. دیگر راههای قدیم را دنبال نمی‌کنندو در راههای نا‌آشنا حرکت می‌کنند.
16. آنها این سرزمین را به جایی وحشتناک و منفور مبدّل کرده‌اند.هرکس از آنجا می‌گذرد،از دیدن آن حیرت می‌کندو از روی تعجّب سر خود را تکان می‌دهد.