10. من، خداوند، فکر و دل انسانها را تفحّص می‌کنم،و با هرکس طبق طرز زندگی و کارهای او رفتار می‌کنم.»
11. کسی که از راه ناراست پول به دست می‌آوردمثل پرنده‌ای است که بر روی تخمهای پرندگان دیگر می‌خوابدو جوجه‌هایی تولید می‌کند که مال خودش نیستند.در وقت بلوغ همه او را ترک می‌کنندو عاقبت، او احمقی بیش نخواهد بود.
12. معبد بزرگ ما مانند تخت پرشکوهیاز ازل بر کوهی بلند استوار شده است.
13. ای خداوند، تو امید قوم اسرائیل هستی؛تمام کسانی‌که تو را ترک کنند، شرمسار خواهند شد.آنها مثل نامهایی که بر روی گرد و خاک نوشته شده باشند، محو می‌شوند،چون تو خداوند و سرچشمهٔ آب زندگی را ترک کرده‌اند.
14. ای خداوند، مرا شفا ده تا کاملاً سالم شوم، مرا خلاصی ده تا در امنیّت کامل به سر ببرم. تنها تو را ستایش می‌کنم!
15. مردم به من می‌گویند: «کجاست آن تهدیدهای خداوند برضد ما؟ بگذار آنها عملی شوند»
16. امّا ای خداوند، من هیچ‌وقت مصرّانه از تو نخواستم تا آنها را دُچار مصیبت کنی و من در آرزوی روزهای سیاه برای آنها نبودم. خداوندا، تو این را می‌دانی و از آنچه گفته‌ام آگاهی.
17. مرا دچار وحشت نکن؛ در سختی‌ها تو تنها پناهگاه من هستی.
18. ای خداوند تمام کسانی را که به من جفا می‌رسانند، رسوا کن. آنها را به وحشت بینداز، امّا مرا نترسان. آنها را دچار مصیبت و نابودی کن.
19. خداوند به من گفت: «ای ارمیا، به کنار دروازهٔ مردم، دروازه‌ای که پادشاه اسرائیل از آن وارد و خارج می‌شود و به سایر دروازههای شهر اورشلیم برو و پیام مرا اعلام کن.
20. به پادشاهان و تمام مردم یهود و تمام سکنهٔ اورشلیم که از این دروازه رد می‌شوند بگو به گفتار من گوش دهند.
21. به آنها بگو اگر می‌خواهند زنده بمانند، نباید هیچ باری را در روز سبت حمل کنند. نباید هیچ چیزی را نه از دروازههای اورشلیم