16. یک اتاق درونی، که مقدّسترین مکان خوانده می‌شد، در پشت معبد بزرگ ساخته شد. طول آن نُه متر و با تخته‌های چوب سدر از زمین تا سقف جدا شده بود.
17. اتاق جلوی مقدّسترین مکان، هجده متر طول داشت.
18. چوبهای سدر به شکل کدوها و گُلهای شکفته حکاکی شده بودند، به طوری که سنگهای دیوارها دیده نمی‌شدند.
19. در قسمت پشت معبد بزرگ اتاقی درونی ساخته شد که صندوق پیمان خداوند در آن قرار می‌گرفت.
20. این اتاق درونی نُه متر طول، نُه متر عرض و نُه متر ارتفاع داشت و با طلای خالص پوشانده شده بود. قربانگاه از چوب سدر پوشیده بود.
21. داخل معبد بزرگ با طلا پوشانده شده بود و زنجیرهای طلایی را جلوی در ورودی اتاق درونی که آن هم با طلا پوشانده شده بود، قرار دادند.
22. داخل معبد بزرگ همچنین قربانگاه مقدّسترین مکان، تماماً از طلا پوشیده شده بودند.
23. سلیمان دو فرشتهٔ نگهبان از چوب زیتون ساخت و در مقدّسترین مکان قرار داد، ارتفاع هریک چهار و نیم متر بود.
27. آنها را پهلو به پهلو در مقدّسترین مکان قرار داد که بال یکی از آنها به یک دیوار و بال دیگری به دیوار مقابل و دو بال دیگرشان در وسط اتاق با هم تماس داشتند.
28. هر دو فرشتهٔ نگهبان با طلا پوشانده شده بودند.
29. دیوارهای پیرامون هر دو اتاق ورودی را با فرشتگان نگهبان، درختان خرما و گُلهای شکفته حکاکی کرد.
30. حتّی زمین هم با طلا پوشانده شده بود.
31. برای مقدّسترین مکان در ورودی‌ای از چوب درخت زیتون ساخت که چهارچوب و سردر آن به شکل پنج ضلعی بود.
32. روی درها شکلهای فرشتگان نگهبان و نخلها با طلا پوشیده شده بود.
33. برای در ورودی چهارچوب مستطیلی از چوب زیتون ساخت.