40. امّا من به کارهای دیگر مشغول شدم و آن مرد گریخت.»پادشاه پاسخ داد: «تو مقصّر هستی و باید تاوان آن را بپردازی.»
41. آنگاه نبی پارچه از صورت خود کنار زد و پادشاه اسرائیل او را شناخت که یکی از انبیاست.
42. نبی به پادشاه چنین گفت: «خداوند چنین می‌فرماید: 'چون مردی را که من به مرگ محکوم کرده‌ام، گذاشتی تا از دست تو رها شود، در نتیجه جان تو به جای جان او و جان مردم تو به جای مردم او خواهد بود.'»
43. پادشاه اندوهناک و پریشان به خانهٔ خود در سامره بازگشت.