5. و اكنون ای پدر، مرا در پیشگاه خود جلال بده همان جلالی كه پیش از آفرینش جهان در نزد تو داشتم.
6. «من تو را به آن کسانیکه تو از میان جهانیان برگزیده و به من بخشیدی شناسانیدم. آنان متعلّق به تو بودند و تو آنان را به من بخشیدی و آنها مطابق كلام تو عمل کردهاند.
7. اكنون آنها میدانند كه آنچه به من دادی واقعاً از جانب توست.
8. زیرا آن كلامی را كه تو به من دادی، به آنان دادم و آنها هم آن را قبول كردند. آنها این حقیقت را میدانند كه من از جانب تو آمدهام و ایمان دارند كه تو مرا فرستادهای.
9. «من برای آنها دعا میکنم، نه برای جهان. من برای کسانیکه تو به من دادهای دعا میکنم زیرا آنها از آن تو هستند.
10. آنچه من دارم از آن توست و آنچه تو داری از آن من است و جلال من به وسیلهٔ آنها آشكار شده است.
11. من دیگر در این جهان نمیمانم ولی آنها هنوز در جهان هستند و من نزد تو میآیم. ای پدر مقدّس، با قدرت نام خود کسانی را كه به من دادهای حفظ فرما تا آنها یکی باشند همان طوری که ما یکی هستیم.