4. من تو را در روی زمین جلال دادم و کاری را كه به من سپرده شده بود تمام كردم
5. و اكنون ای پدر، مرا در پیشگاه خود جلال بده همان جلالی كه پیش از آفرینش جهان در نزد تو داشتم.
6. «من تو را به آن کسانیکه تو از میان جهانیان برگزیده و به من بخشیدی شناسانیدم. آنان متعلّق به تو بودند و تو آنان را به من بخشیدی و آنها مطابق كلام تو عمل کردهاند.
7. اكنون آنها میدانند كه آنچه به من دادی واقعاً از جانب توست.
8. زیرا آن كلامی را كه تو به من دادی، به آنان دادم و آنها هم آن را قبول كردند. آنها این حقیقت را میدانند كه من از جانب تو آمدهام و ایمان دارند كه تو مرا فرستادهای.
9. «من برای آنها دعا میکنم، نه برای جهان. من برای کسانیکه تو به من دادهای دعا میکنم زیرا آنها از آن تو هستند.
10. آنچه من دارم از آن توست و آنچه تو داری از آن من است و جلال من به وسیلهٔ آنها آشكار شده است.
11. من دیگر در این جهان نمیمانم ولی آنها هنوز در جهان هستند و من نزد تو میآیم. ای پدر مقدّس، با قدرت نام خود کسانی را كه به من دادهای حفظ فرما تا آنها یکی باشند همان طوری که ما یکی هستیم.
12. در مدّتی كه با آنان بودم با قدرت نام تو کسانی را كه به من بخشیدی، حفظ كردم و هیچیک از آنان هلاک نشد جز آن کسیکه مستحقّ هلاكت بود تا آنچه کتابمقدّس میگوید تحقّق یابد.
13. ولی اكنون نزد تو میآیم و قبل از اینکه جهان را ترک كنم این سخنان را میگویم تا شادی مرا در خود به حدّ كمال داشته باشند.
14. من كلام تو را به آنان رسانیدهام، امّا چون آنها مانند من به این جهان تعلّق ندارند جهان از آنان نفرت دارد.
15. به درگاه تو دعا میکنم، نه برای اینكه آنان را از جهان ببری بلكه تا آنان را از شرارت و شیطان محافظت فرمایی.
16. همانطور كه من متعلّق به این جهان نیستم، ایشان هم نیستند.
17. آنان را به وسیلهٔ راستی خود تقدیس نما، كلام تو راستی است.