6. مردی به نام یحیی ظاهر شد كه فرستادهٔ خدا بود.
7. او آمد تا شاهد باشد و بر آن نور شهادت دهد تا به وسیلهٔ او همه ایمان بیاورند.
8. او خود آن نور نبود، بلكه آمد تا بر آن نور شهادت دهد.
9. آن نور واقعی كه همهٔ آدمیان را نورانی می‌كند، در حال آمدن بود.
10. او در جهان بود و جهان به وسیلهٔ او آفریده شد، امّا جهان او را نشناخت.
11. او به قلمرو خود آمد ولی متعلّقانش او را قبول نكردند.
12. امّا به همهٔ کسانی‌که او را قبول كردند و به او ایمان آوردند، این امتیاز را داد كه فرزندان خدا شوند
13. كه نه مانند تولّدهای معمولی و نه در اثر تمایلات نفسانی یک پدر جسمانی، بلكه از خدا تولّد یافتند.
14. كلمه انسان شد و در میان ما ساكن گردید. ما شكوه و جلالش را دیدیم، شكوه و جلالی شایستهٔ فرزند یگانهٔ پدر و پر از فیض و راستی.
15. شهادت یحیی این بود كه فریاد می‌زد و می‌گفت: «این همان شخصی است كه دربارهٔ او گفتم كه بعد از من می‌‌‌آید امّا بر من برتری و تقدّم دارد، زیرا پیش از تولّد من، او وجود داشت.»
16. از فیض سرشار او، پیوسته بركات فراوانی یافته‌ایم.