9. ما كه از پارتیان و مادیان و عیلامیان و اهالی بین‌النهرین و یهودیه و كپدوكیه و پنطس و استان آسیا
10. و فریجیه و پمفلیه و مصر و نواحی لیبی كه متّصل به قیروان است و زائران رومی،
11. هم یهودیان و هم آنانی كه دین یهود را پذیرفته‌‌اند، و اهالی كریت و عربستان هستیم، شرح كارهای بزرگ خدا را به زبان خودمان می‌شنویم.»
12. همه حیران و سرگردان به یكدیگر می‌گفتند: «یعنی چه؟»
13. امّا بعضی مسخره‌كنان می‌گفتند: «اینها از شراب تازه مست شده‌اند.»
14. امّا پطرس با آن یازده رسول برخاست و صدای خود را بلند كرد و خطاب به جماعت گفت: «ای یهودیان و ای ساكنان اورشلیم، توجّه كنید: بدانید و آگاه باشید كه
15. برخلاف تصوّر شما، این مردان مست نیستند؛ زیرا اکنون ساعت نُه صبح است.
16. بلكه این همان چیزی است كه یوئیل نبی گفت:
17. 'خدا می‌فرماید در زمان آخر چنین خواهم كرد:از روح خود بر همهٔ مردم فرو خواهم ریختو پسران و دختران شما نبوّت خواهند كردو جوانان شما رؤیاهاو پیران شما خوابها خواهند دید.
18. آری، حتّی بر غلامان و كنیزان خوددر آن روزها از روح خود فرو خواهم ریختو ایشان نبوّت خواهند كرد.
19. و در آسمان شگفتی‌هاو بر روی زمین نشانه‌هایی ظاهر خواهم نمود،یعنی خون، آتش و دود غلیظ.
20. پیش از آمدن آن روز بزرگ و پر شكوه خداوند،خورشید تاریک خواهد شدو ماه رنگ خون خواهد گرفت
21. و چنان خواهد شد كه هرکه نام خداوند را بخواند نجات خواهد یافت.'
22. «ای مردان اسرائیلی به این سخنان گوش دهید. عیسای ناصری مردی بود، كه مأموریتش از جانب خدا به وسیلهٔ معجزات و شگفتی‌ها و نشانه‌هایی كه خدا توسط او در میان شما انجام داد، به ثبوت رسید، همان طوری که خود شما خوب می‌دانید.
23. شما این مرد را، كه بر طبق نقشه و پیشدانی خدا به دست شما تسلیم شد، به وسیلهٔ كفار به صلیب میخكوب كردید و كشتید.
24. امّا خدا او را زنده كرد و از عذاب مرگ رهایی داد. زیرا محال بود، مرگ بتواند او را در چنگ خود نگه دارد.
25. داوود دربارهٔ او می‌فرماید:'خداوند را همیشه پیش روی خود می‌دیدمزیرا او در دست راست من است تا لغزش نخورم.
26. به این سبب دلم مسرور گردیدو زبانم از شادمانی فریاد می‌کردو بدن فانی من در امید ساكن خواهد شد،