9. پس از آنكه عیسی به شهر دیگری رفت و به كنیسهٔ آنان وارد شد.
10. مردی در آنجا بود كه یک دستش فلج شده بود. عدّه‌ای از حاضرین از عیسی سؤال كردند: «آیا شفا دادن در روز سبت جایز است؟» البتّه مقصود آنها این بود، كه اتّهامی علیه او پیدا كنند.
11. امّا عیسی به ایشان فرمود: «فرض كنید كه یكی از شما گوسفندی دارد كه در روز سبت به گودالی می‌افتد. آیا آن گوسفند را نمی‌گیرید و از گودال بیرون نمی‌آورید؟
12. مگر انسان از گوسفند بمراتب عزیزتر نیست؟ بنابراین، انجام كارهای نیكو در روز سبت جایز است.»
13. سپس عیسی به آن مرد رو كرده فرمود:«دستت را دراز كن.» او دست خود را دراز كرد و مانند دست دیگرش سالم شد.
14. آنگاه فریسیان از كنیسه بیرون رفتند و برای كشتن عیسی توطئه چیدند.
15. امّا وقتی عیسی از ماجرا باخبر شد، آنجا را ترک كرد ولی جمعیّت زیادی به دنبال او رفتند و او همهٔ بیماران را شفا بخشید
16. و به آنها دستور داد كه دربارهٔ او با کسی صحبت نكنند
17. تا به این وسیله پیشگویی اشعیای نبی تحقّق یابد كه می‌فرماید:
18. «این است بندهٔ من كه او را برگزیده‌اماو محبوب و مایهٔ شادی من است.او را از روح خود سرشار خواهم ساختو او ملّتها را از كیفر الهی آگاه خواهد نمود.
19. او با کسی ستیزه نمی‌کند و فریاد نمی‌زند،و کسی صدای او را در کوچه‌ها نخواهد شنید.
20. نی خمیده را نخواهد شكست،و فتیلهٔ نیم سوخته را خاموش نخواهد كردو خواهد كوشید تا عدالت پیروز شود.
21. او مایهٔ امید تمام ملّتها خواهد بود.»