9. زیرا اگر با لبان خود اعتراف كنی كه عیسی، خداوند است و در قلب خود ایمان آوری كه خدا او را پس از مرگ زنده ساخت، نجات خواهی یافت.
10. زیرا انسان با قلب ایمان می‌آورد و نیک محسوب می‌گردد و با لبهای خود به ایمانش اعتراف می‌کند و نجات می‌باید.
11. کتاب‌مقدّس می‌فرماید: «هرکه به او ایمان آورد هرگز خجل نخواهد شد.»
12. پس هیچ تفاوتی میان یهودیان و غیر یهودیان نیست زیرا خدای واحد، خداوند همه است و نسبت به همهٔ کسانی‌که به او روی می‌آورند، بی‌اندازه بخشنده است؛
13. زیرا «هر کس که نام خداوند را بخواند، نجات خواهد یافت.»
14. امّا اگر به او ایمان نیاورده‌اند، چگونه می‌توانند به او روی آورند؟ و چگونه می‌توانند به كسی ایمان آورند كه دربارهٔ او چیزی نشنیده‌اند؟ و چگونه می‌توانند بدون حضور کسی‌که آن پیام را اعلام كند، چیزی بشنوند؟
15. و آنها چگونه می‌توانند پیام را اعلام كنند اگر برای این كار فرستاده نشده باشند؟ چنانکه كتاب‌مقدّس می‌فرماید: «چه خوش است قدمهای کسانی‌که بشارت می‌دهند.»
16. امّا همه، آن بشارت را نپذیرفتند زیرا خود اشعیا می‌فرماید: «خداوندا چه كسی پیام ما را باور كرده است؟»
17. پس ایمان از شنیدن پیام پدید می‌آید و پیام ما كلام مسیح است.
18. امّا می‌پرسم: «آیا ممكن است كه آنها پیام را نشنیده باشند؟ البتّه شنیده‌اند،زیرا صدای ایشان به سرتاسر جهانو سخن آنها به دور افتاده‌ترین نقاط دنیا رسیده است.»
19. باز می‌پرسم: آیا قوم اسرائیل این را نمی‌دانست؟ قبل از همه، موسی می‌گوید:«من به وسیلهٔ کسانی‌که حتّی قومی به شمار نمی‌آیند،حسادت شما را بر می‌انگیزمو توسط قومی نادان،شما را به خشم خواهم آورد.»
20. و اشعیا با جسارت بیشتر می‌گوید:«كسانی مرا یافتند كه طالب من نبودندو خود را به كسانی ظاهر ساختم كه جویای من نبودند.»