1. و امّا دربارهٔ خوراکهای تقدیم شده به بُتها: البتّه همانطور كه شما میگویید «همهٔ ما اشخاص دانایی هستیم.» ولی چنین دانشی آدم را مغرور میسازد، امّا محبّت بنا میکند.
2. اگر كسی گمان میکند كه بر همهچیز واقف است، واقعاً آنطوریکه باید و شاید هنوز چیزی نمیداند.
3. امّا کسیکه خدا را دوست دارد به وسیلهٔ خدا شناخته شده است.
4. پس دربارهٔ خوراکهایی كه به بُتها تقدیم شده است: ما میدانیم كه بت واقعیّت ندارد و خدای دیگری جز خدای یكتا نیست.
5. حتّی اگر به قول آنها خدایانی در آسمان و زمین وجود داشته باشد، (همانطور كه میبینیم آنها به اینگونه خدایان و خداوندان معتقدند)
6. برای ما فقط یک خدا هست یعنی خدای پدر كه آفرینندهٔ همهچیز است و ما برای او زندگی میکنیم و فقط یک خداوند وجود دارد، یعنی عیسی مسیح كه همهچیز به وسیلهٔ او آفریده شد و ما در او زیست میکنیم.
7. امّا همهٔ مردم این را نمیدانند، بعضی چنان با بُتها خو گرفتهاند كه تا به امروز خوردن خوراكهایی را كه به بُتها تقدیم شده، خوردن قربانی بُتها میدانند و هروقت از آن بخورند وجدان ضعیفشان آلوده میگردد.
8. البتّه خوراک، ما را به خدا نزدیكتر نخواهد ساخت؛ نه از خوردن آن غذاها نفعی عاید ما میشود و نه از نخوردن آنها ضرری.