3. بیوه‌زنانی را كه واقعاً بیوه هستند مورد توجّه قرار بده.
4. امّا اگر آنها دارای فرزندان و یا نوادگان هستند، باید این فرزندان و نوادگان وظیفهٔ دینی خود را اول نسبت به خانوادهٔ خود بیاموزند و تعّهدی را كه به والدین خود دارند بجا آورند، زیرا این كار خدا را خشنود می‌سازد.
5. کسی‌که واقعاً بیوه و تنهاست، به خدا توکّل دارد و شب و روز به مناجات و دعا مشغول است.
6. ولی آن بیوه زنی كه تسلیم عیّاشی می‌شود حتّی اگر زنده باشد، در واقع مرده است.
7. این را به ایشان دستور بده تا از سرزنش به دور باشند.
8. اگر كسی وسایل زندگی خویشاوندان و مخصوصاً خانوادهٔ خود را فراهم نكند، ایمان را انكار كرده و بدتر از كافران شده است.
9. نام بیوه زنی كه بیش از شصت سال داشته و بیش از یک شوهر نكرده باشد، باید ثبت شود.
10. علاوه بر این، او باید در امور خیریه، از قبیل پرورش اطفال، مهمان‌نوازی، شستن پاهای مقدّسین، دستگیری ستمدیدگان و انجام هر نوع نیكوكاری شهرت داشته باشد.
11. نام بیوه‌زنهای جوان‌تر ثبت نگردد؛ زیرا به محض اینکه هوی و هوس آنها را از مسیح دور سازد، علاقه‌مند به ازدواج می‌شوند
12. و از اینکه پیمان قبلی خود را با مسیح می‌شكنند، محكوم خواهند شد.
13. گذشته از این یاد می‌گیرند كه خانه به خانه بگردند و بیكار باشند. نه فقط بیكار بلكه سخن‌چین و فضول و چیزهایی می‌گویند كه گفتن آنها شایسته نیست.
14. پس عقیدهٔ من این است، كه بیوه‌زنهای جوان ازدواج كنند و صاحب فرزندان شوند و خانه‌داری نمایند تا به دشمنان ما فرصت بدگویی ندهند.
15. زیرا بعضی از بیوه‌زنها قبل از این هم منحرف شده و به دنبال شیطان رفته‌اند.
16. اگر زن ایمانداری، خویشاوند بیوه داشته باشد باید ایشان را یاری دهد كه بر كلیسا تحمیل نگردند تا كلیسا به بیوه‌زنهای حقیقی كمک نماید.