11. بر کروبین سوار شده، پرواز نمود. و بر بالهای باد نمایان گردید.
12. ظلمت را به اطراف خود سایبانها ساخت. واجتماع آبها و ابرهای متراکم افلاک را.
13. از درخشندگیای که پیش روی وی بود، اخگرهای آتش افروخته گردید.
14. خداوند از آسمان رعد نمود. و حضرت اعلی آواز خویش را مسموع گردانید.
15. تیرها فرستاده، ایشان را پراکنده ساخت. و برق را جهانیده، ایشان را سراسیمه گردانید.
16. پس عمق های دریا ظاهر شد. و اساسهای ربع مسکون منکشف گردید. از توبیخ خداوند و ازنفخه باد بینی وی.
17. از اعلی علیین فرستاده، مرا گرفت. و از آبهای بسیار مرا بیرون کشید.
18. مرا از دشمنان زورآورم رهایی داد. و ازمبغضانم، چونکه از من قویتر بودند.
19. در روز شقاوت من، ایشان مرا دریافته بودند. لیکن خداوند تکیه گاه من بود.
20. مرا به مکان وسیع بیرون آورد. و مرا خلاصی داد چونکه به من رغبت میداشت.
21. پس خداوند مرا به حسب عدالتم جزا خواهدداد. و به حسب پاکیزگی دستم مرا مکافات خواهد رسانید.
22. زیرا که طریق های خداوند را حفظ نمودم. و ازخدای خویش عصیان نورزیدم.
23. چونکه جمیع احکام او در مد نظر من است. واز فرایض او انحراف نورزیدم.
24. و به حضور او کامل شدم. و از عصیان ورزیدن، خویشتن را بازداشتم.
25. بنابراین خداوند مرا به حسب عدالتم جزا داد. و برحسب صداقتی که در نظر وی داشتم.