کتاب عهد عتیق

عهد جدید

مزامیر 92:2-7 Old Persian Version (OPV)

2. بامدادان رحمت تو را اعلام نمودن و درهر شب امانت تو را.

3. بر ذات ده اوتار و بر رباب وبه نغمه هجایون و بربط.

4. زیرا کهای خداوند مرابهکارهای خودت شادمان ساختهای. بهسبب اعمال دستهای تو ترنم خواهم نمود.

5. ای خداوند اعمال تو چه عظیم است و فکرهای توبی نهایت عمیق.

6. مرد وحشی این را نمی داند و جاهل در این تامل نمی کند.

7. وقتی که شریران مثل علف میرویند و جمیع بدکاران میشکفند، برای این است که تا به ابد هلاک گردند.

خوانده شده فصل کامل مزامیر 92