9. بنی افرایم که مسلح و کمان کش بودند، درروز جنگ رو برتافتند.
10. عهد خدا را نگاه نداشتند و از سلوک به شریعت او ابا نمودند،
11. واعمال و عجایب او را فراموش کردند که آنها رابدیشان ظاهر کرده بود،
12. و در نظر پدران ایشان اعمال عجیب کرده بود، در زمین مصر و در دیارصوعن.
13. دریا را منشق ساخته، ایشان را عبورداد و آبها را مثل توده برپا نمود.
14. و ایشان را درروز به ابر راهنمایی کرد و تمامی شب به نورآتش.
15. در صحرا صخرهها را بشکافت و ایشان را گویا از لجه های عظیم نوشانید.
16. پس سیلها رااز صخره بیرون آورد و آب را مثل نهرها جاری ساخت.
17. و بار دیگر بر او گناه ورزیدند و برحضرت اعلی در صحرا فتنه انگیختند،
18. و دردلهای خود خدا را امتحان کردند، چونکه برای شهوات خود غذا خواستند.
19. و برضد خداتکلم کرده، گفتند: «آیا خدا میتواند در صحراسفرهای حاضر کند؟
20. اینک صخره را زد و آبهاروان شد و وادیها جاری گشت. آیا میتواند نان رانیز بدهد. و گوشت را برای قوم خود حاضرسازد؟»
21. پس خدا این را شنیده، غضبناک شد و آتش در یعقوب افروخته گشت و خشم بر اسرائیل مشتعل گردید.
22. زیرا به خدا ایمان نیاوردند و به نجات او اعتماد ننمودند.
23. پس ابرها را از بالاامر فرمود و درهای آسمان را گشود
24. و من را برایشان بارانید تا بخورند و غله آسمان را بدیشان بخشید.