52. و قوم خود را مثل گوسفندان کوچانید وایشان را در صحرا مثل گله راهنمایی نمود.
53. وایشان را در امنیت رهبری کرد تا نترسند و دریادشمنان ایشان را پوشانید.
54. و ایشان را به حدودمقدس خود آورد، بدین کوهی که بهدست راست خود تحصیل کرده بود.
55. و امتها را از حضورایشان راند و میراث را برای ایشان به ریسمان تقسیم کرد و اسباط اسرائیل را در خیمه های ایشان ساکن گردانید.
56. لیکن خدای تعالی را امتحان کرده، بدو فتنه انگیختند و شهادات او را نگاه نداشتند.
57. وبرگشته، مثل پدران خود خیانت ورزیدند و مثل کمان خطا کننده منحرف شدند.
58. و به مقامهای بلند خود خشم او را به هیجان آوردند و به بتهای خویش غیرت او را جنبش دادند.
59. چون خدااین را بشنید غضبناک گردید و اسرائیل را به شدت مکروه داشت.
60. پس مسکن شیلو را ترک نمود، آن خیمهای را که در میان آدمیان برپاساخته بود،
61. و (تابوت ) قوت خود را به اسیری داد و جمال خویش را بهدست دشمن سپرد،
62. وقوم خود را به شمشیر تسلیم نمود و با میراث خود غضبناک گردید.
63. جوانان ایشان را آتش سوزانید و برای دوشیزگان ایشان سرود نکاح نشد.
64. کاهنان ایشان به دم شمشیر افتادند وبیوه های ایشان نوحه گری ننمودند.
65. آنگاه خداوند مثل کسیکه خوابیده بودبیدار شد، مثل جباری که از شراب میخروشد،
66. و دشمنان خود را به عقب زد و ایشان را عارابدی گردانید.
67. و خیمه یوسف را رد نموده، سبط افرایم را برنگزید.
68. لیکن سبط یهودا رابرگزید و این کوه صهیون را که دوست میداشت.
69. و قدس خود را مثل کوههای بلند بنا کرد، مثل جهان که آن را تا ابدالاباد بنیاد نهاد.
70. و بنده خود داود را برگزید و او را از آغلهای گوسفندان گرفت.
71. از عقب میشهای شیرده او را آورد تاقوم او یعقوب و میراث او اسرائیل را رعایت کند.
72. پس ایشان را به حسب کمال دل خود رعایت نمود و ایشان را به مهارت دستهای خویش هدایت کرد.