5. زیرا که شهادتی دریعقوب برپا داشت و شریعتی در اسرائیل قرار دادو پدران ما را امر فرمود که آنها را به فرزندان خودتعلیم دهند؛
6. تا نسل آینده آنها را بدانند وفرزندانی که میبایست مولود شوند تا ایشان برخیزند و آنها را به فرزندان خود بیان نمایند؛
7. و ایشان به خدا توکل نمایند و اعمال خدا رافراموش نکنند بلکه احکام او را نگاه دارند.
8. ومثل پدران خود نسلی گردن کش و فتنه انگیزنشوند، نسلی که دل خود را راست نساختند وروح ایشان بسوی خدا امین نبود.
9. بنی افرایم که مسلح و کمان کش بودند، درروز جنگ رو برتافتند.
10. عهد خدا را نگاه نداشتند و از سلوک به شریعت او ابا نمودند،
11. واعمال و عجایب او را فراموش کردند که آنها رابدیشان ظاهر کرده بود،
12. و در نظر پدران ایشان اعمال عجیب کرده بود، در زمین مصر و در دیارصوعن.
13. دریا را منشق ساخته، ایشان را عبورداد و آبها را مثل توده برپا نمود.
14. و ایشان را درروز به ابر راهنمایی کرد و تمامی شب به نورآتش.
15. در صحرا صخرهها را بشکافت و ایشان را گویا از لجه های عظیم نوشانید.
16. پس سیلها رااز صخره بیرون آورد و آب را مثل نهرها جاری ساخت.
17. و بار دیگر بر او گناه ورزیدند و برحضرت اعلی در صحرا فتنه انگیختند،
18. و دردلهای خود خدا را امتحان کردند، چونکه برای شهوات خود غذا خواستند.
19. و برضد خداتکلم کرده، گفتند: «آیا خدا میتواند در صحراسفرهای حاضر کند؟
20. اینک صخره را زد و آبهاروان شد و وادیها جاری گشت. آیا میتواند نان رانیز بدهد. و گوشت را برای قوم خود حاضرسازد؟»
21. پس خدا این را شنیده، غضبناک شد و آتش در یعقوب افروخته گشت و خشم بر اسرائیل مشتعل گردید.