13. اگرچه در آغلهاخوابیده بودید، لیکن مثل بالهای فاخته شده ایدکه به نقره پوشیده است و پرهایش به طلای سرخ.
14. چون قادر مطلق پادشاهان را در آن پراکنده ساخت، مثل برف بر صلمون درخشان گردید.
15. کوه خدا، کوه باشان است، کوهی با قله های افراشته کوه باشان است.
16. ای کوههای باقله های افراشته، چرا نگرانید؟ بر این کوهی که خدا برای مسکن خود برگزیده است هر آینه خداوند در آن تا به ابد ساکن خواهد بود.
17. ارابه های خدا کرورها و هزارهاست. خداونددر میان آنهاست و سینا در قدس است.