کتاب عهد عتیق

عهد جدید

مزامیر 56:4-8 Old Persian Version (OPV)

4. در خدا کلام او را خواهم ستود. بر خداتوکل کرده، نخواهم ترسید. انسان به من چه میتواند کرد؟

5. هر روزه سخنان مرا منحرف میسازند. همه فکرهای ایشان درباره من برشرارت است.

6. ایشان جمع شده، کمین میسازند. بر قدمهای من چشم دارند زیرا قصدجان من دارند.

7. آیا ایشان بهسبب شرارت خودنجات خواهند یافت؟ ای خدا امتها را درغضب خویش بینداز.

8. تو آوارگیهای مرا تقریر کردهای. اشکهایم را در مشک خود بگذار. آیا این در دفتر تو نیست؟

خوانده شده فصل کامل مزامیر 56