8. مرا از همه گناهانم برهان و مرا نزد جاهلان عار مگردان.
9. من گنگ بودم وزبان خود را باز نکردم زیرا که تو این را کردهای.
10. بلای خود را از من بردار زیرا که از ضرب دست تو من تلف میشوم.
11. چون انسان را بهسبب گناهش به عتابها تادیب میکنی، نفایس اورا مثل بید میگذاری. یقین هر انسان محض بطالت است، سلاه.
12. ای خداوند دعای مرابشنو و به فریادم گوش بده و از اشکهایم ساکت مباش، زیرا که من غریب هستم در نزد تو و نزیل هستم مثل جمیع پدران خود.
13. روی (خشم )خود را از من بگردان تا فرحناک شوم قبل از آنکه رحلت کنم و نایاب گردم.