کتاب عهد عتیق

عهد جدید

مزامیر 34:1-12 Old Persian Version (OPV)

1. خداوند را در هر وقت متبارک خواهم گفت. تسبیح او دائم بر زبان من خواهدبود.

2. جان من در خداوند فخر خواهد کرد. مسکینان شنیده، شادی خواهند نمود.

3. خداوندرا با من تکبیر نمایید. نام او را با یکدیگربرافرازیم.

4. چون خداوند را طلبیدم مرامستجاب فرمود و مرا از جمیع ترسهایم خلاصی بخشید.

5. بسوی او نظر کردند و منور گردیدند ورویهای ایشان خجل نشد.

6. این مسکین فریادکرد و خداوند او را شنید و او را از تمامی تنگیهایش رهایی بخشید.

7. فرشته خداوندگرداگرد ترسندگان او است. اردو زده، ایشان رامی رهاند.

8. بچشید و ببینید که خداوند نیکواست. خوشابحال شخصی که بدو توکل میدارد.

9. ای مقدسان خداوند از او بترسید زیرا که ترسندگان او را هیچ کمی نیست.

10. شیربچگان بینوا شده، گرسنگی میکشند و اما طالبان خداوند را به هیچچیز نیکو کمی نخواهد شد.

11. ای اطفال بیایید مرا بشنوید و ترس خداوند رابه شما خواهم آموخت.

12. کیست آن شخصی که آرزومند حیاتاست و طول ایام را دوست میدارد تا نیکویی را ببیند.

خوانده شده فصل کامل مزامیر 34