کتاب عهد عتیق

عهد جدید

مزامیر 147:1-10 Old Persian Version (OPV)

1. هللویاه، زیرا خدای ما را سراییدن نیکو است و دل پسند، و تسبیح خواندن شایسته است!

2. خداوند اورشلیم را بنامی کند و پراکندگان اسرائیل را جمع مینماید.

3. شکسته دلان را شفا میدهد و جراحت های ایشان را میبندد.

4. عدد ستارگان را میشمارد وجمیع آنها را به نام میخواند.

5. خداوند ما بزرگ است و قوت او عظیم و حکمت وی غیرمتناهی.

6. خداوند مسکینان را برمی افرازد و شریران را به زمین میاندازد.

7. خداوند را با تشکر بسرایید. خدای ما را با بربط سرود بخوانید.

8. که آسمانهارا با ابرها میپوشاند و باران را برای زمین مهیامی نماید و گیاه را بر کوهها میرویاند.

9. که بهایم را آذوقه میدهد و بچه های غراب را که او رامی خوانند.

10. در قوت اسب رغبت ندارد، و ازساقهای انسان راضی نمی باشد.

خوانده شده فصل کامل مزامیر 147