7. خدا در قدوسیت خود سخن گفته است، پس وجد خواهم نمود. شکیم را تقسیم میکنم و وادی سکوت را خواهم پیمود.
8. جلعاد از آن من است و منسی از آن من. و افرایم خود سر من. ویهودا عصای سلطنت من.
9. موآب ظرف شست وشوی من است، و بر ادوم نعلین خود را خواهمانداخت و بر فلسطین فخر خواهم نمود.
10. کیست که مرا به شهر حصین درآورد؟ کیست که مرا به ادوم رهبری نماید؟
11. آیا نه توای خداکه ما را ترک کردهای؟ و توای خدا که بالشکرهای ما بیرون نمی آیی؟
12. ما را بر دشمن امداد فرما، زیرا که مدد انسان باطل است.
13. درخدا با شجاعت کار خواهیم کرد و او دشمنان مارا پایمال خواهد نمود.