33. زیراکه روح او را تلخ ساختند، تا از لبهای خود ناسزاگفت.
34. و آن قومها را هلاک نکردند، که درباره ایشان خداوند امر فرموده بود.
35. بلکه خویشتن را با امتها آمیختند و کارهای ایشان را آموختند.
36. و بتهای ایشان را پرستش نمودند تا آنکه برای ایشان دام گردید.
37. و پسران و دختران خویش رابرای دیوها قربانی گذرانیدند.
38. و خون بیگناه راریختند یعنی خون پسران و دختران خود را که آن را برای بتهای کنعان ذبح کردند و زمین از خون ملوث گردید.
39. و از کارهای خود نجس شدند ودر افعال خویش زناکار گردیدند.
40. لهذا خشم خداوند بر قوم خود افروخته شد و میراث خویش را مکروه داشت.
41. و ایشان را بهدست امتها تسلیم نمود تا آنانی که از ایشان نفرت داشتند، بر ایشان حکمرانی کردند.
42. و دشمنان ایشان بر ایشان ظلم نمودند و زیر دست ایشان ذلیل گردیدند.
43. بارهای بسیار ایشان راخلاصی داد. لیکن به مشورتهای خویش براو فتنه کردند و بهسبب گناه خویش خوار گردیدند.
44. با وجود این، بر تنگی ایشان نظر کرد، وقتی که فریاد ایشان را شنید.