30. آنگاه فینحاس بر پا ایستاده، داوری نمود ووبا برداشته شد.
31. و این برای او به عدالت محسوب گردید، نسلا بعد نسل تا ابدالاباد.
32. واو را نزد آب مریبه غضبناک نمودند. حتی موسی را بهخاطر ایشان آزاری عارض گردید.
33. زیراکه روح او را تلخ ساختند، تا از لبهای خود ناسزاگفت.
34. و آن قومها را هلاک نکردند، که درباره ایشان خداوند امر فرموده بود.
35. بلکه خویشتن را با امتها آمیختند و کارهای ایشان را آموختند.
36. و بتهای ایشان را پرستش نمودند تا آنکه برای ایشان دام گردید.
37. و پسران و دختران خویش رابرای دیوها قربانی گذرانیدند.
38. و خون بیگناه راریختند یعنی خون پسران و دختران خود را که آن را برای بتهای کنعان ذبح کردند و زمین از خون ملوث گردید.
39. و از کارهای خود نجس شدند ودر افعال خویش زناکار گردیدند.
40. لهذا خشم خداوند بر قوم خود افروخته شد و میراث خویش را مکروه داشت.
41. و ایشان را بهدست امتها تسلیم نمود تا آنانی که از ایشان نفرت داشتند، بر ایشان حکمرانی کردند.
42. و دشمنان ایشان بر ایشان ظلم نمودند و زیر دست ایشان ذلیل گردیدند.
43. بارهای بسیار ایشان راخلاصی داد. لیکن به مشورتهای خویش براو فتنه کردند و بهسبب گناه خویش خوار گردیدند.
44. با وجود این، بر تنگی ایشان نظر کرد، وقتی که فریاد ایشان را شنید.
45. و بهخاطر ایشان، عهدخود را به یاد آورد و در کثرت رحمت خویش بازگشت نمود.
46. و ایشان را حرمت داد، در نظرجمیع اسیرکنندگان ایشان.
47. ای یهوه خدای ما، ما را نجات ده! و ما را از میان امتها جمع کن! تا نام قدوس تو را حمد گوییم و در تسبیح تو فخرنماییم.
48. یهوه خدای اسرائیل متبارک باد از ازل تا ابدالاباد. و تمامی قوم بگویند آمین. هللویاه!