27. و ذریت ایشان را در میان امتهابیندازد و ایشان را در زمینها پراکنده کند.
28. پس به بعل فغور پیوستند و قربانی های مردگان راخوردند.
29. و بهکارهای خود خشم او را به هیجان آوردند و وبا بر ایشان سخت آمد.
30. آنگاه فینحاس بر پا ایستاده، داوری نمود ووبا برداشته شد.
31. و این برای او به عدالت محسوب گردید، نسلا بعد نسل تا ابدالاباد.
32. واو را نزد آب مریبه غضبناک نمودند. حتی موسی را بهخاطر ایشان آزاری عارض گردید.
33. زیراکه روح او را تلخ ساختند، تا از لبهای خود ناسزاگفت.
34. و آن قومها را هلاک نکردند، که درباره ایشان خداوند امر فرموده بود.
35. بلکه خویشتن را با امتها آمیختند و کارهای ایشان را آموختند.
36. و بتهای ایشان را پرستش نمودند تا آنکه برای ایشان دام گردید.