10. بهسبب غضب و خشم توزیرا که مرا برافراشته و به زیر افکندهای.
11. روزهایم مثل سایه زوال پذیر گردیده و من مثل گیاه پژمرده شدهام.
12. لیکن توای خداوند جلوس فرمودهای تاابدالاباد! و ذکر تو تا جمیع نسل هاست!
13. توبرخاسته، بر صهیون ترحم خواهی نمود زیراوقتی است که بر او رافت کنی و زمان معین رسیده است.
14. چونکه بندگان تو در سنگهای وی رغبت دارند و بر خاک او شفقت مینمایند.
15. پس امتها از نام خداوند خواهند ترسید وجمیع پادشاهان جهان از کبریایی تو.
16. زیراخداوند صهیون را بنا نموده، و در جلال خودظهور فرموده است.
17. به دعای مسکینان توجه نموده، و دعای ایشان را خوار نشمرده است.
18. این برای نسل آینده نوشته میشود تا قومی که آفریده خواهند شد خداوند را تسبیح بخوانند.