کتاب عهد عتیق

عهد جدید

غزل‌غزل‌ها 4:9-16 Old Persian Version (OPV)

9. ای خواهر و عروس من دلم را به یکی از چشمانت وبه یکی از گردن بندهای گردنت ربودی.

10. ای خواهر و عروس من، محبتهایت چه بسیار لذیذ است. محبتهایت از شراب چه بسیار نیکوتر است و بوی عطرهایت از جمیع عطرها.

11. ای عروس من، لبهای تو عسل را میچکاند زیر زبان تو عسل و شیر است و بوی لباست مثل بوی لبنان است.

12. خواهر و عروس من، باغی بسته شده است. چشمه مقفل و منبع مختوم است.

13. نهالهایت بستان انارها با میوه های نفیسه و بان و سنبل است.

14. سنبل و زعفران و نی و دارچینی با انواع درختان کندر، مر و عود با جمیع عطرهای نفیسه.

15. چشمه باغها و برکه آب زنده و نهرهایی که ازلبنان جاری است.

16. ای باد شمال، برخیز وای باد جنوب، بیا. برباغ من بوز تا عطرهایش منتشر شود. محبوب من به باغ خود بیاید و میوه نفیسه خود را بخورد.

خوانده شده فصل کامل غزل‌غزل‌ها 4