20. هنگامی که به خیمه اجتماع داخل شوند، به آب بشویند، مبادا بمیرند. و وقتی که برای خدمت کردن و سوزانیدن قربانی های آتشین بجهت خداوند به مذبح نزدیک آیند،
21. آنگاه دست و پای خود را بشویند، مبادا بمیرند. و این برای ایشان، یعنی برای او و ذریتش، نسلا بعدنسل فریضه ابدی باشد.»
22. و خداوند موسی را خطاب کرده، گفت:
23. «و تو عطریات خاص بگیر، از مر چکیده پانصد مثقال، و از دارچینی معطر، نصف آن، دویست و پنجاه مثقال، و از قصب الذریره، دویست و پنجاه مثقال.
24. و از سلیخه پانصدمثقال موافق مثقال قدس، و از روغن زیتون یک هین.
25. و از آنها روغن مسح مقدس را بساز، عطری که از صنعت عطار ساخته شود، تا روغن مسح مقدس باشد.
26. و خیمه اجتماع و تابوت شهادت را بدان مسح کن.
27. و خوان را با تمامی اسبابش، و چراغدان را با اسبابش، و مذبح بخوررا،
28. و مذبح قربانی سوختنی را با همه اسبابش، و حوض را با پایهاش.