15. درهمان روز مزدش را بده، و آفتاب بر آن غروب نکند، چونکه او فقیر است و دل خود را به آن بسته است، مبادا بر تو نزد خداوند فریاد برآورد و برای تو گناه باشد.
16. پدران به عوض پسران کشته نشوند، و نه پسران به عوض پدران خود کشته شوند. هر کس برای گناه خود کشته شود.
17. داوری غریب و یتیم را منحرف مساز، وجامه بیوه را به گرو مگیر.
18. و بیاد آور که در مصرغلام بودی و یهوه، خدایت، تو را از آنجا فدیه داد. بنابراین من تو را امر میفرمایم که این کار رامعمول داری.
19. چون محصول خود را در مزرعه خویش درو کنی، و در مزرعه، بافهای فراموش کنی، برای برداشتن آن برمگرد؛ برای غریب و یتیم و بیوهزن باشد تا یهوه خدایت تو را در همه کارهای دستت برکت دهد.