3. اینک بسیاری را ادب آموختهای و دستهای ضعیف را تقویت دادهای.
4. سخنان تو لغزنده را قایم داشت، و تو زانوهای لرزنده را تقویت دادی.
5. لیکن الان به تو رسیده است و ملول شدهای، تو را لمس کرده است وپریشان گشتهای.
6. آیا توکل تو بر تقوای تونیست؟ و امید تو بر کاملیت رفتار تو نی؟
7. الان فکر کن! کیست که بیگناه هلاک شد؟ و راستان درکجا تلف شدند؟
8. چنانکه من دیدم آنانی که شرارت را شیار میکنند و شقاوت را میکارندهمان را میدروند.
9. از نفخه خدا هلاک میشوندو از باد غضب او تباه میگردند.
10. غرش شیر ونعره سبع و دندان شیربچهها شکسته میشود.
11. شیر نر از نابودن شکار هلاک میشود وبچه های شیر ماده پراکنده میگردند.
12. «سخنی به من در خفا رسید، و گوش من آواز نرمی از آن احساس نمود.
13. در تفکرها ازرویاهای شب، هنگامی که خواب سنگین بر مردم غالب شود،
14. خوف و لرز بر من مستولی شد که جمیع استخوانهایم را به جنبش آورد.
15. آنگاه روحی از پیش روی من گذشت، و مویهای بدنم برخاست.
16. در آنجا ایستاد، اما سیمایش راتشخیص ننمودم. صورتی درپیش نظرم بود. خاموشی بود و آوازی شنیدم
17. که آیا انسان به حضور خدا عادل شمرده شود؟ و آیا مرد در نظرخالق خود طاهر باشد؟