کتاب عهد عتیق

عهد جدید

ایوب 31:17-26 Old Persian Version (OPV)

17. اگرلقمه خود را به تنهایی خورده باشم، و یتیم از آن تناول ننموده،

18. و حال آنکه او از جوانیم با من مثل پدر پرورش مییافت، و از بطن مادرم بیوهزن را رهبری مینمودم.

19. اگر کسی را از برهنگی هلاک دیده باشم، و مسکین را بدون پوشش،

20. اگر کمرهای او مرا برکت نداده باشد، و از پشم گوسفندان من گرم نشده،

21. اگر دست خود را بر یتیم بلند کرده باشم، هنگامی که اعانت خود را دردروازه میدیدم،

22. پس بازوی من از کتفم بیفتد، و ساعدم از قلم آن شکسته شود.

23. زیرا که هلاکت از خدا برای من ترس میبود و بهسبب کبریایی او توانایی نداشتم.

24. اگر طلا را امیدخود میساختم و به زر خالص میگفتم تو اعتمادمن هستی،

25. اگر از فراوانی دولت خویش شادی مینمودم، و از اینکه دست من بسیار کسب نموده بود،

26. اگر چون آفتاب میتابید بر آن نظرمی کردم و بر ماه، هنگامی که با درخشندگی سیرمی کرد.

خوانده شده فصل کامل ایوب 31