13. برکت شخصی که در هلاکت بود، به من میرسید و دل بیوهزن راخوش میساختم.
14. عدالت را پوشیدم و مراملبس ساخت، و انصاف من مثل ردا و تاج بود.
15. من به جهت کوران چشم بودم، و به جهت لنگان پای.
16. برای مسکینان پدر بودم، و دعوایی را که نمی دانستم، تفحص میکردم.
17. دندانهای آسیای شریر را میشکستم و شکار را ازدندانهایش میربودم.
18. «و میگفتم، در آشیانه خود جان خواهم سپرد و ایام خویش را مثل عنقا طویل خواهم ساخت.
19. ریشه من به سوی آبها کشیده خواهدگشت، و شبنم بر شاخه هایم ساکن خواهد شد.