1. پس صوفر نعماتی در جواب گفت:
2. «از این جهت فکرهایم مرا به جواب دادن تحریک میکند و به این سبب، من تعجیل می نمایم.
3. سرزنش توبیخ خود را شنیدم، و ازفطانتم روح من مرا جواب میدهد.
4. آیا این را ازقدیم ندانستهای، از زمانی که انسان بر زمین قرارداده شد،
5. که شادی شریران، اندک زمانی است، و خوشی ریاکاران، لحظهای؟
6. اگرچه شوکت اوتا به آسمان بلند شود، و سر خود را تا به فلک برافرازد.
7. لیکن مثل فضله خود تا به ابد هلاک خواهد شد، و بینندگانش خواهند گفت: کجااست؟
8. مثل خواب، میپرد و یافت نمی شود. ومثل رویای شب، او را خواهند گریزانید.
9. چشمی که او را دیده است دیگر نخواهد دید، ومکانش باز بر او نخواهد نگریست.
10. فرزندانش نزد فقیران تذلل خواهند کرد، و دستهایش دولت او را پس خواهد داد.