15. نزیلان خانهام و کنیزانم مرا غریب میشمارند، و در نظر ایشان بیگانه شدهام.
16. غلام خود راصدا میکنم و مرا جواب نمی دهد، اگرچه او را به دهان خود التماس بکنم.
17. نفس من نزد زنم مکروه شده است و تضرع من نزد اولاد رحم مادرم.
18. بچه های کوچک نیز مرا حقیرمی شمارند و چون برمی خیزم به ضد من حرف میزنند.
19. همه اهل مشورتم از من نفرت مینمایند، و کسانی را که دوست میداشتم از من برگشتهاند.
20. استخوانم به پوست و گوشتم چسبیده است، و با پوست دندانهای خودخلاصی یافتهام.
21. بر من ترحم کنید! ترحم کنیدشماای دوستانم! زیرا دست خدا مرا لمس نموده است.
22. چرا مثل خدا بر من جفا میکنید وازگوشت من سیر نمی شوید.
23. کاش که سخنانم الان نوشته میشد! کاش که در کتابی ثبت میگردید،
24. و با قلم آهنین و سرب بر صخرهای تا به ابد کنده میشد!