5. زیرا که دهانت، معصیت تو را ظاهر میسازد و زبان حیله گران را اختیار میکنی.
6. دهان خودت تو راملزم میسازد و نه من، و لبهایت بر تو شهادت میدهد.
7. آیا شخص اول از آدمیان زاییده شدهای؟ و پیش از تلها به وجود آمدهای؟
8. آیامشورت مخفی خدا را شنیدهای و حکمت را برخود منحصر ساختهای؟
9. چه میدانی که ما هم نمی دانیم؟ و چه میفهمی که نزد ما هم نیست؟
10. نزد ما ریش سفیدان و پیران هستند که درروزها از پدر تو بزرگترند.
11. آیا تسلی های خدابرای تو کم است و کلام ملایم با تو؟
12. چرا دلت تو را میرباید؟ و چرا چشمانت را بر هم میزنی
13. که روح خود را به ضد خدا بر میگردانی، وچنین سخنان را از دهانت بیرون میآوری؟
14. «انسان چیست که پاک باشد، و مولود زن که عادل شمرده شود؟
15. اینک بر مقدسان خوداعتماد ندارد، و آسمانها در نظرش پاک نیست.
16. پس از طریق اولی انسان مکروه و فاسد که شرارت را مثل آب مینوشد.
17. من برای تو بیان میکنم پس مرا بشنو. و آنچه دیدهام حکایت مینمایم.
18. که حکیمان آن را از پدران خودروایت کردند و مخفی نداشتند،
19. که به ایشان به تنهایی زمین داده شد، و هیچ غریبی از میان ایشان عبور نکرد،
20. شریر در تمامی روزهایش مبتلای درد است. و سالهای شمرده شده برای مرد ظالم مهیا است.
21. صدای ترسها در گوش وی است. در وقت سلامتی تاراج کننده بر وی میآید.
22. باور نمی کند که از تاریکی خواهد برگشت وشمشیر برای او مراقب است.
23. برای نان میگردد و میگوید کجاست. و میداند که روزتاریکی نزد او حاضر است.