کتاب عهد عتیق

عهد جدید

ایوب 14:11-21 Old Persian Version (OPV)

11. چنانکه آبها از دریازایل میشود، و نهرها ضایع و خشک میگردد.

12. همچنین انسان میخوابد و برنمی خیزد، تانیست شدن آسمانها بیدار نخواهند شد و ازخواب خود برانگیخته نخواهند گردید.

13. کاش که مرا در هاویه پنهان کنی؛ و تا غضبت فرو نشیند، مرا مستور سازی؛ و برایم زمانی تعیین نمایی تا مرا به یاد آوری.

14. اگر مرد بمیرد باردیگر زنده شود؛ در تمامی روزهای مجاهده خودانتظار خواهم کشید، تا وقت تبدیل من برسد.

15. تو ندا خواهی کرد و من جواب خواهم داد، و به صنعت دست خود مشتاق خواهی شد.

16. اما الان قدمهای مرا میشماری و آیا برگناه من پاسبانی نمی کنی؟

17. معصیت من در کیسه مختوم است. و خطای مرا مسدود ساختهای.

18. به درستی کوهی که میافتد فانی میشود وصخره از مکانش منتقل میگردد.

19. آب سنگهارا میساید، و سیلهایش خاک زمین را میبرد. همچنین امید انسان را تلف میکنی،

20. بر او تا به ابد غلبه میکنی، پس میرود. روی او را تغییرمی دهی و او را رها میکنی.

21. پسرانش به عزت میرسند و او نمی داند. یا به ذلت میافتند و ایشان را به نظر نمی آورد.

خوانده شده فصل کامل ایوب 14