1. قلیل الایام و پر از زحمات است.
2. مثل گل میروید و بریده میشود. و مثل سایه میگریزد و نمی ماند.
3. و آیا بر چنین شخص چشمان خود را میگشایی و مرا با خود به محاکمه میآوری؟
4. کیست که چیز طاهر را ازچیز نجس بیرون آورد؟ هیچکس نیست.
5. چونکه روزهایش مقدر است و شماره ماههایش نزد توست و حدی از برایش گذاشتهای که از آن تجاوز نتواند نمود.
6. از او رو بگردان تاآرام گیرد. و مثل مزدور روزهای خود را به انجام رساند.
7. «زیرا برای درخت امیدی است که اگر بریده شود باز خواهد رویید، و رمونهایش نابودنخواهد شد.
8. اگرچه ریشهاش در زمین کهنه شود، و تنه آن در خاک بمیرد.
9. لیکن از بوی آب، رمونه میکند و مثل نهال نو، شاخهها میآورد.
10. اما مرد میمیرد و فاسد میشود و آدمی چون جان را سپارد کجا است؟