1. و صوفر نعماتی در جواب گفت:
2. «آیابه کثرت سخنان جواب نباید داد و مردپرگو عادل شمرده شود؟
3. آیا بیهودهگویی تومردمان را ساکت کند و یا سخریه کنی و کسی تورا خجل نسازد؟
4. و میگویی تعلیم من پاک است، و من در نظر تو بیگناه هستم.
5. و لیکن کاش که خدا سخن بگوید و لبهای خود را بر تو بگشاید،
6. و اسرار حکمت را برای تو بیان کند. زیرا که درماهیت خود دو طرف دارد. پس بدان که خدا کمتراز گناهانت تو را سزا داده است.
7. آیا عمق های خدا را میتوانی دریافت نمود؟ یا به کنه قادرمطلق توانی رسید؟
8. مثل بلندیهای آسمان است؛ چه خواهی کرد؟ گودتر از هاویه است؛ چه توانی دانست؟