12. دل خود را به ادب مایل گردان، و گوش خود را به کلام معرفت.
13. از طفل خود تادیب را باز مدار که اگر او رابا چوب بزنی نخواهد مرد،
14. پس او را با چوب بزن، و جان او را از هاویه نجات خواهی داد.
15. ای پسر من اگر دل تو حکیم باشد، دل من (بلی دل ) من شادمان خواهد شد.
16. و گرده هایم وجد خواهد نمود، هنگامی که لبهای تو به راستی متکلم شود.
17. دل تو به جهت گناهکاران غیور نباشد، امابه جهت ترس خداوند تمامی روز غیور باش،
18. زیرا که البته آخرت هست، و امید تومنقطع نخواهد شد.
19. پس توای پسرم بشنو و حکیم باش، و دل خود را در طریق مستقیم گردان.
20. از زمره میگساران مباش، و از آنانی که بدنهای خود را تلف میکنند.