16. خداوند چنین میگوید: «آواز خود را ازگریه و چشمان خویش را از اشک باز دار. زیراخداوند میفرماید که برای اعمال خود اجرت خواهی گرفت و ایشان از زمین دشمنان مراجعت خواهند نمود.
17. و خداوند میگوید که به جهت عاقبت تو امید هست و فرزندانت به حدودخویش خواهند برگشت.
18. به تحقیق افرایم راشنیدم که برای خود ماتم گرفته، میگفت: مراتنبیه نمودی و متنبه شدم مثل گوسالهای که کارآزموده نشده باشد. مرا برگردان تا برگردانیده شوم زیرا که تو یهوه خدای من هستی.
19. به درستی که بعد از آنکه برگردانیده شدم پشیمان گشتم و بعد از آنکه تعلیم یافتم بر ران خود زدم. خجل شدم و رسوایی هم کشیدم چونکه عارجوانی خویش را متحمل گردیدم.
20. آیا افرایم پسر عزیز من یا ولد ابتهاج من است؟ زیرا هر گاه به ضد او سخن میگویم او را تا بحال به یادمی آورم. بنابراین خداوند میگوید که احشای من برای او به حرکت میآید و هر آینه بر او ترحم خواهم نمود.
21. نشانهها برای خود نصب نما وعلامتها به جهت خویشتن برپا کن و دل خود رابسوی شاه راه به راهی که رفتهای متوجه ساز. ای باکره اسرائیل برگرد و به این شهرهای خود مراجعت نما.
22. ای دختر مرتد تا به کی به اینطرف و به آنطرف گردش خواهی نمود؟ زیراخداوند امر تازهای در جهان ابداع نموده است که زن مرد را احاطه خواهد کرد.»
23. یهوه صبایوت خدای اسرائیل چنین میگوید: «بار دیگر هنگامی که اسیران ایشان رابرمی گردانم، این کلام را در زمین یهودا وشهرهایش خواهند گفت کهای مسکن عدالت وای کوه قدوسیت، خداوند تو را مبارک سازد.
24. ویهودا و تمامی شهرهایش با هم و فلاحان و آنانی که با گلهها گردش میکنند، در آن ساکن خواهندشد.
25. زیرا که جان خستگان را تازه ساختهام وجان همه محزونان را سیر کردهام.»
26. در این حال بیدار شدم و نگریستم و خوابم برای من شیرین بود.
27. اینک خداوند میگوید: «ایامی میآید که خاندان اسرائیل و خاندان یهودا را به بذر انسان وبذر حیوان خواهم کاشت.