10. خصوص آنانی که در شهوات نجاست درپی جسم میروند وخداوندی را حقیر میدانند.
11. و حال آنکه فرشتگانی که در قدرت و قوت افضل هستند، پیش خداوند برایشان حکم افترا نمی زنند.
12. لکن اینها چون حیوانات غیرناطق که برای صید و هلاکت طبع متولد شدهاند، ملامت میکنند بر آنچه نمی دانندو در فساد خود هلاک خواهند شد.
13. و مزدناراستی خود را خواهند یافت که عیش و عشرت یک روزه را سرور خود میدانند. لکهها و عیبهاهستند که در ضیافت های محبتانه خود عیش وعشرت مینمایند وقتی که با شما شادی میکنند.
14. چشمهای پر از زنا دارند که از گناه بازداشته نمی شود، و کسان ناپایدار را به دام میکشند؛ ابنای لعنت که قلب خود را برای طمع ریاضت دادهاند،
15. و راه مستقیم را ترک کرده، گمراه شدند و طریق بلعام بن بصور را که مزد ناراستی رادوست میداشت، متابعت کردند.
16. لکن او ازتقصیر خود توبیخ یافت که حمار گنگ به زبان انسان متنطق شده، دیوانگی نبی را توبیخ نمود.
17. اینها چشمه های بیآب و مه های رانده شده به باد شدید هستند که برای ایشان ظلمت تاریکی جاودانی، مقرر است.