5. لکن کسیکه کلام او را نگاه دارد، فی الواقع محبت خدا در وی کامل شده است و از این میدانیم که در وی هستیم.
6. هرکه گوید که در وی میمانم، به همین طریقی که او سلوک مینمود، اونیز باید سلوک کند.
7. ای حبیبان، حکمی تازه به شما نمی نویسم، بلکه حکمی کهنه که آن را از ابتدا داشتید؛ و حکم کهنه آن کلام است که از ابتدا شنیدید.
8. و نیزحکمی تازه به شما مینویسم که آن در وی و درشما حق است، زیرا که تاریکی درگذر است و نورحقیقی الان میدرخشد.
9. کسیکه میگوید که در نور است و از برادرخود نفرت دارد، تا حال در تاریکی است.
10. وکسیکه برادر خود را محبت نماید، در نور ساکن است و لغزش در وی نیست.
11. اما کسیکه ازبرادر خود نفرت دارد، در تاریکی است و درتاریکی راه میرود و نمی داند کجا میرود زیرا که تاریکی چشمانش را کور کرده است.
12. ای فرزندان، به شما مینویسم زیرا که گناهان شما بخاطر اسم او آمرزیده شده است.
13. ای پدران، به شما مینویسم زیرا او را که ازابتدا است میشناسید. ای جوانان، به شمامی نویسم از آنجا که بر شریر غالب شدهاید. ای بچهها به شما نوشتم زیرا که پدر را میشناسید.
14. ای پدران، به شما نوشتم زیرا او را که ازابتداست میشناسید. ای جوانان، به شما نوشتم از آن جهت که توانا هستید و کلام خدا در شماساکن است وبر شریر غلبه یافتهاید.
15. دنیا را وآنچه در دنیاست دوست مدارید زیرا اگر کسی دنیا را دوست دارد، محبت پدر در وی نیست.
16. زیرا که آنچه در دنیاست، از شهوت جسم وخواهش چشم و غرور زندگانی از پدر نیست بلکه از جهان است.