1. خوشابحالها و گروهی بسیار دیده، بر فراز کوه آمد و وقتی که او بنشست شاگردانش نزد اوحاضر شدند.
2. آنگاه دهان خود را گشوده، ایشان را تعلیم داد و گفت:
3. «خوشابحال مسکینان در روح، زیرا ملکوت آسمان از آن ایشان است.
4. خوشابحال ماتمیان، زیرا ایشان تسلی خواهند یافت.
5. خوشابحال حلیمان، زیرا ایشان وارث زمین خواهند شد.
6. خوشابحال گرسنگان و تشنگان عدالت، زیراایشان سیر خواهندشد.
7. خوشابحال رحم کنندگان، زیرا بر ایشان رحم کرده خواهدشد.
8. خوشابحال پاک دلان، زیرا ایشان خدا راخواهند دید.
9. خوشابحال صلح کنندگان، زیراایشان پسران خدا خوانده خواهند شد.
10. خوشابحال زحمت کشان برای عدالت، زیراملکوت آسمان از آن ایشان است.
11. خوشحال باشید چون شما را فحش گویند و جفا رسانند، وبخاطر من هر سخن بدی بر شما کاذبانه گویند.