45. «پس آن غلام امین و دانا کیست که آقایش او را بر اهل خانه خود بگمارد تا ایشان را در وقت معین خوراک دهد؟
46. خوشابحال آن غلامی که چون آقایش آید، او را در چنین کار مشغول یابد.
47. هرآینه به شما میگویم که او را بر تمام مایملک خود خواهد گماشت.
48. لیکن هرگاه آن غلام شریر با خود گوید که آقای من درآمدن تاخیر مینماید،
49. و شروع کند به زدن همقطاران خود و خوردن و نوشیدن با میگساران،
50. هرآینه آقای آن غلام آید، در روزی که منتظرنباشد و در ساعتی که نداند،
51. و او را دو پاره کرده، نصیبش را با ریاکاران قرار دهد در مکانی که گریه و فشار دندان خواهد بود.