22. عیسی چون این را شنید بدو گفت: «هنوز تو را یک چیز باقی است. آنچه داری بفروش و به فقرا بده که در آسمان گنجی خواهی داشت، پس آمده مرا متابعت کن.»
23. چون این راشنید محزون گشت، زیرا که دولت فراوان داشت.
24. اما عیسی چون او را محزون دید گفت: «چه دشوار است که دولتمندان داخل ملکوت خداشوند.
25. زیرا گذشتن شتر از سوراخ سوزن آسانتر است از دخول دولتمندی در ملکوت خدا.»
26. اما شنوندگان گفتند: «پس که میتواندنجات یابد؟»
27. او گفت: «آنچه نزد مردم محال است، نزد خدا ممکن است.»
28. پطرس گفت: «اینک ما همهچیز را ترک کرده پیروی تو میکنیم.»
29. به ایشان گفت: «هرآینه به شما میگویم، کسی نیست که خانه یاوالدین یا زن یا برادران یا اولاد را بجهت ملکوت خدا ترک کند،
30. جز اینکه در این عالم چند برابربیابد و در عالم آینده حیات جاودانی را.»
31. پس آن دوازده را برداشته، به ایشان گفت: «اینک به اورشلیم میرویم و آنچه به زبان انبیادرباره پسر انسان نوشته شده است، به انجام خواهد رسید.
32. زیرا که او را به امتها تسلیم میکنند و استهزا و بیحرمتی کرده آب دهان بروی انداخته
33. و تازیانه زده او را خواهند کشت ودر روز سوم خواهد برخاست.»
34. اما ایشان چیزی از این امور نفهمیدند و این سخن از ایشان مخفی داشته شد و آنچه میگفت، درک نکردند.
35. و چون نزدیک اریحا رسید، کوری بجهت گدایی بر سر راه نشسته بود.
36. و چون صدای گروهی را که میگذشتند شنید، پرسید چه چیزاست؟
37. گفتندش عیسی ناصری در گذر است.
38. در حال فریاد برآورده گفت: «ای عیسی، ای پسر داود، بر من ترحم فرما.»