8. که به این همه روحالقدس اشاره مینماید بر اینکه مادامی که خیمه اول برپاست، راه مکان اقدس ظاهر نمی شود.
9. و این مثلی است برای زمان حاضر که بحسب آن هدایا وقربانیها را میگذرانند که قوت ندارد که عبادتکننده را از جهت ضمیر کامل گرداند،
10. چونکه اینها با چیزهای خوردنی و آشامیدنی و طهارات مختلفه، فقط فرایض جسدی است که تا زمان اصلاح مقرر شده است.
11. لیکن مسیح چون ظاهر شد تا رئیس کهنه نعمتهای آینده باشد، به خیمه بزرگتر و کاملتر وناساخته شده بهدست یعنی که از این خلقت نیست،
12. و نه به خون بزها و گوسالهها، بلکه به خون خود، یک مرتبه فقط به مکان اقدس داخل شد و فدیه ابدی را یافت.
13. زیرا هر گاه خون بزها و گاوان و خاکستر گوساله چون بر آلودگان پاشیده میشود، تا به طهارت جسمی مقدس میسازد،
14. پس آیا چند مرتبه زیاده، خون مسیح که به روح ازلی خویشتن را بیعیب به خداگذرانید، ضمیر شما را از اعمال مرده طاهرنخواهد ساخت تا خدای زنده را خدمت نمایید؟
15. و از این جهت او متوسط عهد تازهای است تا چون موت برای کفاره تقصیرات عهد اول بوقوع آمد، خواندهشدگان وعده میراث ابدی رابیابند.
16. زیرا در هر جایی که وصیتی است، لابداست که موت وصیتکننده را تصور کنند،
17. زیرا که وصیت بعد از موت ثابت میشود؛ زیرامادامی که وصیتکننده زنده است، استحکامی ندارد.
18. و از اینرو، آن اول نیز بدون خون برقرارنشد.
19. زیرا که چون موسی تمامی احکام رابحسب شریعت، به سمع قوم رسانید، خون گوسالهها و بزها را با آب و پشم قرمز و زوفاگرفته، آن را بر خود کتاب و تمامی قوم پاشید؛
20. و گفت: «این است خون آن عهدی که خداباشما قرار داد.»
21. و همچنین خیمه و جمیع آلات خدمت را نیز به خون بیالود.
22. و بحسب شریعت، تقریب همهچیز به خون طاهر میشود وبدون ریختن خون، آمرزش نیست.