6. حاشا! در این صورت خدا چگونه عالم راداوری خواهد کرد؟
7. زیرا اگر به دروغ من، راستی خدا برای جلال او افزون شود، پس چرا برمن نیز چون گناهکار حکم شود؟
8. و چرا نگوییم، چنانکه بعضی بر ما افترا میزنند و گمان میبرندکه ما چنین میگوییم، بدی بکنیم تا نیکویی حاصل شود؟ که قصاص ایشان به انصاف است.
9. پس چه گوییم؟ آیا برتری داریم؟ نه به هیچ وجه! زیرا پیش ادعا وارد آوردیم که یهود ویونانیان هر دو به گناه گرفتارند.
10. چنانکه مکتوب است که «کسی عادل نیست، یکی هم نی.
11. کسی فهیم نیست، کسی طالب خدا نیست.
12. همه گمراه و جمیع باطل گردیدهاند. نیکوکاری نیست یکی هم نی.
13. گلوی ایشان گور گشاده است و به زبانهای خود فریب میدهند. زهر مار در زیر لب ایشان است،
14. ودهان ایشان پر از لعنت و تلخی است.
15. پایهای ایشان برای خون ریختن شتابان است.
16. هلاکت و پریشانی در طریقهای ایشان است،
17. و طریق سلامتی را ندانستهاند.
18. خدا ترسی درچشمانشان نیست.»
19. الان آگاه هستیم که آنچه شریعت میگوید، به اهل شریعت خطاب میکند تا هر دهانی بسته شود و تمام عالم زیر قصاص خدا آیند.