1. لهذا من که در خداوند اسیر میباشم، ازشما استدعا دارم که به شایستگی آن دعوتی که به آن خوانده شدهاید، رفتار کنید،
2. باکمال فروتنی و تواضع و حلم، و متحمل یکدیگردر محبت باشید؛
3. و سعی کنید که یگانگی روح را در رشته سلامتی نگاه دارید.
4. یک جسدهست و یک روح، چنانکه نیز دعوت شدهاید دریک امید دعوت خویش.
5. یک خداوند، یک ایمان، یک تعمید؛
6. یک خدا و پدر همه که فوق همه و در میان همه و در همه شما است.
7. لیکن هریکی از ما را فیض بخشیده شد بحسب اندازه بخشش مسیح.
8. بنابراین میگوید: «چون او به اعلی علیین صعود نمود، اسیری را به اسیری برد و بخششها به مردم داد.»
9. اما این صعود نمودچیست؟ جز اینکه اول نزول هم کرد به اسفل زمین.
10. آنکه نزول نمود، همان است که صعودنیز کرد بالاتر از جمیع افلاک تا همهچیزها را پرکند.
11. و او بخشید بعضی رسولان و بعضی انبیا وبعضی مبشرین و بعضی شبانان و معلمان را،
12. برای تکمیل مقدسین، برای کار خدمت، برای بنای جسد مسیح،
13. تا همه به یگانگی ایمان ومعرفت تام پسر خدا و به انسان کامل، به اندازه قامت پری مسیح برسیم.
14. تا بعد از این اطفال متموج و رانده شده از باد هر تعلیم نباشیم، ازدغابازی مردمان در حیله اندیشی برای مکرهای گمراهی؛
15. بلکه در محبت پیروی راستی نموده، در هرچیز ترقی نماییم در او که سر است، یعنی مسیح؛
16. که از او تمام بدن مرکب و مرتب گشته، به مدد هر مفصلی و برحسب عمل به اندازه هرعضوی بدن را نمو میدهد برای بنای خویشتن در محبت.
17. پس این را میگویم و در خداوند شهادت میدهم که شما دیگر رفتار منمایید، چنانکه امتها در بطالت ذهن خود رفتار مینمایند.
18. که در عقل خود تاریک هستند و از حیات خدامحروم، بهسبب جهالتی که بجهت سخت دلی ایشان در ایشان است.
19. که بیفکر شده، خود رابه فجور تسلیم کردهاند تا هرقسم ناپاکی را به حرص به عمل آورند.
20. لیکن شما مسیح را به اینطور نیاموختهاید.
21. هرگاه او را شنیدهاید و در او تعلیم یافتهاید، به نهجی که راستی در عیسی است.
22. تا آنکه شمااز جهت رفتار گذشته خود، انسانیت کهنه را که ازشهوات فریبنده فاسد میگردد، از خود بیرون کنید.
23. و به روح ذهن خود تازه شوید.
24. وانسانیت تازه را که به صورت خدا در عدالت وقدوسیت حقیقی آفریده شده است بپوشید.
25. لهذا دروغ را ترک کرده، هرکس با همسایه خود راست بگوید، زیرا که ما اعضای یکدیگریم.
26. خشم گیرید و گناه مورزید؛ خورشید بر غیظشما غروب نکند.
27. ابلیس را مجال ندهید.
28. دزد دیگر دزدی نکند بلکه بهدستهای خود کارنیکو کرده، زحمت بکشد تا بتواند نیازمندی راچیزی دهد.
29. هیچ سخن بد از دهان شما بیرون نیاید، بلکه آنچه بحسب حاجت و برای بنا نیکوباشد تا شنوندگان را فیض رساند.
30. و روح قدوس خدا را که به او تا روز رستگاری مختوم شدهاید، محزون مسازید.
31. و هرقسم تلخی وغیظ و خشم و فریاد و بدگویی و خباثت را ازخود دور کنید،
32. و با یگدیگر مهربان باشید ورحیم و همدیگر را عفو نمایید چنانکه خدا درمسیح شما را هم آمرزیده است.