17. زیرا که تو جلال و قوّت ایشانی،و به لطف خویش شاخ ما را برمیافرازی.
18. زیرا سپر ما از آنِ خداوند است،و پادشاه ما از آنِ قدوس اسرائیل.
19. زمانی در عالم رؤیا سخن گفتی،و به سرسپردگان خویش چنین فرمودی:«دلاوری را یاری رساندهام،و برگزیدهای از قوم را سرافراز ساختهام.
20. خدمتگزار خویش داوود را یافتهام،و او را به روغن مقدسِ خویش مسح کردهام.
21. دست من با او خواهد بود،و بازوی من او را نیرومند خواهد ساخت.
22. دشمن از او بهره نخواهد کشید،و ظالم بر او ستم نخواهد کرد.
23. خصمانش را از برابر او تار و مار خواهم کرد،و نفرتکنندگانش را از پا در خواهم آورد.
24. امانت و محبتِ من همراه او خواهد بود،و در نام من، شاخ او برافراشته خواهد شد.
25. دست او را بر دریا مسلط خواهم ساخت،دست راست او را بر نهرها.
26. او مرا ندا در داده، خواهد گفت: ”تو پدر من هستی،خدای من و صخرۀ نجاتم!“
27. من نیز او را فرزندِ ارشدِ خویش خواهم ساخت،رفیعترین در میان پادشاهان جهان.
28. محبت خود را به او تا به ابد پاس خواهم داشت،و عهد من با او پایدار خواهد بود.
29. سلسلۀ او را تا به ابد استوار خواهم ساخت،و تخت او را همچون روزهای آسمان.
30. اگر فرزندانش شریعت مرا ترک کنند،و مطابق قوانین من سلوک ننمایند؛